منهول پلی اتیلن پایپ ایران

منهول پلی اتیلن:

منهول پلی اتیلن در واقع عبارت است از نوعی از اتصالات که می تواند چند شبکه و خط راه رو را به یک دیگر وصل کند. منهول پلی اتیلن در واقع یک مخزن فابریک است که عموما برای اتصال خطوط فاضلاب ها ساخته می شود و از جنس پلی اتیلن می باشد. در واقع این محصول یک محصول پلیمری با ویژگی های مطلوب است که جایگزین سایر منهول های صنعتی مانند منهول های بتنی شده است. منهول ها در نهایت در مناطق استفاده شده، ایستگاه های دسترسی ایجاد می کنند تا بتواند امکان بازدید مناسب از خطوط فاضلاب و تعمیر و نگهداری آن ها را به شکل درستی فراهم کرد. منهول پلی اتیلن سازه ای به شکل عمودی است که برای زهکشی ثیقلی و مسیر فاضلاب کاربرد دارد. نام دیگر منهول پلی اتیلن آدم رو می باشد. منهول های پلی اتیلن غالبا به صورت چند وجهی تولید می شوند و این امر به جهت اتصال خطوط فاضلاب از نقاط مختلف شکل می گیرد. لوله های کاروگیت وظیفه انتقال فاضلاب به منهول های پلی اتیلنی را عهده دار هستند. در این صفحه نحوه نصب اتصالات زهکشی از طریق منهول ها و یا اتاق های بازرسی بررسی شده است.

انواع اتصالات:

چهار روش برای اتصال زهکشی جدید به یک سیستم موجود وجود دارد:

1. از طریق یک محل اتصال شاخه جدید یا یک محفظه دسترسی به یک خط لوله موجود.
2. از طریق زین بر روی فاضلاب موجود.
3. از طریق یک منهول یا اتاق بازرسی موجود.
4. از طریق یک محفظه بازرسی یا منهول جدید.

انواع منهول:

منهول ها یا اتاق های دسترسی که برای بازرسی ساده و محرمانه و دسترسی به میله های تخلیه یا سایر تجهیزات نگهداری فراهم کنند، استفاده و بهره برداری می شوند. منهول ها برای دسترسی به یک عملگر نگهدارنده نیستند و عموماً بیشتر از عمق 600 میلیمتر نیستند.

منهول های بزرگ تر از اتاق های دسترسی هستند، به طور معمول حداقل قطر 450 میلیمتر. باز هم، آن ها تجهیزات لازم برای نگهداری را فراهم می کنند، اما تمایل دارند شاخه ها و چرخش های بیشتری در داخل آن ها تغذیه شوند و اغلب تا عمق 1000 میلیمتر هستند.

منهول ها (MH) بزرگ ترین نوعی است که برای دسترسی به فاضلاب یا زهکشی تجهیزات نگهداری را فراهم می کند و در برخی موارد برای کارآگاهان خود وارد سیستم می شوند. حداقل ابعاد داخلی یک منهول 600*900 میلیمتر است و می تواند از هر عمق برخوردار باشد، اگر چه بیشتر منهول های مدرن با اتاق های بازرسی که برای عمق کم عمق استفاده می شوند، حداقل 1 متر عمق دارند.

با خیال راحت کار کنید!

توجه: سوراخ ها و فاضلاب ها مکان های فوق العاده خطرناکی هستند. ممکن است گاز های مضر وجود داشته باشد که می توانند صدمه دیده و بکشند. اکیداً توصیه می شود که کلیه کار روی فاضلاب های زنده توسط متخصصین زهکشی انجام شود که موفق شده اند یک دوره ایمنی فضا های محدود و یا فاضلاب کار را به جای دیه ها انجام دهند. تجار صحیح آموزش دیده و معتبر، گواهی برای اثبات صلاحیت خود خواهند داشت.

بیشتر خواص ساخته شده از دهه 1980 دارای اتاق های بازرسی دایره ای در نقاط کلیدی در کنار سیستم زهکشی مانند تغییر جهت یا اتصال است. با برداشتن پوشش و بررسی چیدمان داخلی این منهول ها، کار ساده ای برای تعیین این که آیا ورودی های یدکی وجود دارد که می توان برای شکل گیری اتصال جدید مورد نیاز استفاده کرد. هر نوع ورودی یدکی معمولاً با یک درب پلاستیکی از خارج متوقف می شود تا از ورود گل و لای مواد در بیرون از محفظه جلوگیری شود.

هر زهکشی اضافی جدید می تواند از طریق یکی از این ورودی ها به سیستم وصل شود به شرط این که ورودی به همان اندازه یا بزرگ تر از لوله های ارتباطی باشد. گود برداری در خارج از محفظه درپوش را در معرض دید قرار می دهد که سپس برداشته می شود و لوله های جدیدی که در جای خود وصل شده اند. در مواردی که ورودی از قطر لوله به قطر بزرگ تر باشد، استفاده از لوله مخروط باعث می شود اتصال برقرار شود.

اتصال رفلکس:

یک سؤال که چندین بار پرسیده شده است مربوط به اتصال یک نقطه زهکشی جدید به IC موجود است که در آن جهت جریان جریان از جدید مخالف با موجود است. به نظر می رسد نوعی درک وجود دارد که اتصال دو خط لوله که به طور مؤثر در جهت های مخالف در حال اجرا هستند، باعث ایجاد انواع مشکلات خواهد شد.

اگر خط جدید در 180 درجه به جهت اصلی جریان وارد شده به IC شود، این امر می تواند در تنظیمات خاصی به مشكلات منجر شود، اما آن چه در عمل اتفاق می افتد این است كه آن چه را كه ما به عنوان یك اتصال رفلکس نامیده می شویم را می سازیم. در اصل، خط تقریب زهکشی جدید خمیده است به طوری که با زاویه 90 درجه یا کمتر وارد محفظه می شود.

سناریو این است که یک کانال خطی نصب شده است اما مستقیم ترین مسیر از خروج کانال انتهایی تا نزدیک ترین IC خلاف جهت جریان در خط موجود لوله ها است.

راه حل این است که خم یا منحنی را به خط لوله هایی که کانال خطی را به IC متصل می کنند وارد کنید تا لوله جدید با زاویه 90 درجه یا کمتر وارد IC شود. با افزودن منحنی به خط، زاویه رفلکس (زاویه ای بزرگ تر از 90 درجه) را به زاویه حاد (90 درجه یا کمتر) کاهش می دهیم.

از نظر تئوری، هیچ مشکلی بزرگ در تعیین فاصله خم ها از IC وجود نخواهد داشت. می توان گفت یک لوله محکم تر از طول 1 متر می تواند به IC متصل شود و قبل از نصب خم های لازم برای ایجاد زاویه مورد نیاز چرخش، به سمت راست خارج شود و به دنبال آن یک خط مستقیم از لوله ها مستقیماً به محل خروجی کانال خطی وارد شود. با این حال، این کار در عمل انجام نمی شود زیرا وقتی کل قطعه، قطعی شود و فراموش شود، برخی تحقیقات آینده سیستم زهکشی فرض می کنند (کاملا منطقی) که خط لوله اتصال کانال خطی به IC مستقیم ترین مسیر را طی می کند. و اینکه با حفر در یک نقطه 1.2 متر یا در سمت راست IC ، احتمال برخورد لوله به طور تصادفی وجود نخواهد داشت.

نصب یک منهول یا اتاق بازرسی جدید:

منهول ها یا اتاق های بازرسی پلی پروپیلن (PP) دارای قطر 450-550 میلیمتر است. قطعات جمع آوری شده برای مقابله با زهکشی های عمیق، حداکثر تا 1 متر استفاده می شود. هر چیزی که عمق بیشتری از 1000 میلی متر داشته باشد، نیاز به منهول بخش آجری یا بتنی دارد.

انواع 100 میلیمتر دارای 5 ورودی و یک خروجی است. ورودی های بلااستفاده متوقف می شوند تا از هدر رفتن غلاف جلوگیری شود. واحد پایه باید بر روی تخت بتنی 100 میلیمتر قرار داده شود و قطعات جمع آوری شده قبل از پر کردن مجدداً مورد بررسی قرار گیرند. در صورت قرار گرفتن در جاده یا جاده قاچاق دیگر، آن ها باید با 150 میلیمتر بتن در اطراف احاطه شوند تا از تغییر شکل جلوگیری کنند و از یک پوشش سنگین استفاده شود. محفظه، یا جمع کردن قطعات، به راحتی با اره قابل برش است تا قاب مورد نظر برای پوشش در سطح صحیح قرار گیرد.

واحد پایه باید از طریق لوله های سنگین به سیستم زهکشی متصل شود، یعنی از لوله های کوتاه استفاده شود، طول 300-600 میلیمتر طول داشته باشد که امکان جا به جایی جزئی از IC و یا بقیه سیستم زهکشی را بدون تحمیل و استرس روی مفاصل.

جزییات چگونگی قرارگیری این اتاق های بازرسی از پیش تشكیل شده با استفاده از لوله های راكتری در خط زهكشی موجود می تواند در صفحه اتصالات آورده شود.

اتصال به منهول موجود:

اگر چه منهول های پلی اتیلن از پیش ساخته تقریباً مانند نسخه های بزرگ تر و قوی تر از IC ها که در بالا نشان داده شده است. بیشتر منهول های موجود به صورت آجری ساخته شده و یا از بخش های بتنی پیش ساخته (PCC) ساخته می شوند. با نصب هر دو نوع، برای نصب اتصال جدید لازم است وارد منهول شوید.

سوراخ های ساخته شده از آجر به طور معمول دارای آجر کاری ضخیم 215 میلیمتر هستند که عبور از آن دشوار است، مگر این که از مته کوبی سنگین استفاده شود. از طرف دیگر ممکن است تراش آجرکاری را انجام دهد تا حذف توسط چکش و اسکنه بطور قابل توجهی آسان تر شود.

مقاطع سوراخ PCC معمولاً فقط 50-60 میلیمتر ضخامت دارد، اگر چه آن هایی که در زیر مناطق قاچاق وسایل نقلیه ساخته می شوند باید با بتن های جرم حداقل 150 میلیمتر ضخامت داشته باشند. برای جلوگیری از شکستگی یا لکه دار شدن قسمت های جداگانه، بهتر است این قسمت ها را بخیه بزنید. از سوراخ سنگ تراشی 13 میلیمتری برای سوراخ کردن سوراخ به دور یک دایره با قطر (قطر لوله خارجی + 25 میلیمتر) در مراکز 25-35 میلیمتر استفاده کنید. بتن را می توان با چکش و اسکنه شکسته و بدون خطر ترک فاجعه آمیز شکسته شد.

این منهول پلی اتیلن ایده آل برای نشان دادن چگونگی ظاهر شدن کانال ها و بانچینگ نشان داده شده استBenching نامی است که به بتن تزریق شده بین کانال ها و آجرکاری داده می شود. همیشه برای جلوگیری از اسکان فاضلاب یا موش های موجود در آن، بلند و به شکل شکل داده می شود.

اگر چه منهول به تصویر کشیده شده از آجر است، اما همان اصول در مورد منهول های قطعه pcc اعمال می شود. هرگاه از آجر کاری برای ساخت منهول استفاده شود، خواه در زیر یک وسیله نقلیه باشد یا فقط در معرض ترافیک پا قرار داشته باشد، باید آجر های مهندسی دو پوست، عرض 215 میلیمتر باشد.

این مجراب ایده آل ما دوباره است، در نمای نقشه نشان داده شده است. جهت جریان به سمت پایین صفحه است و از یک کانال کانال برای جمع آوری از لوله ورودی در سمت راست استفاده شده است.

قرار است اتصال جدیدی در سمت چپ محفظه بر قرار شود تا از لوله های نصب شده به زودی نصب شود که به یک خندق جدید یا مشابه آن وصل شوند. برای این که لوله داخل محفظه شود، باید از طریق آجر کاری سوراخ شود.

بسته به نوع سیستم، دو روش ممکن برای نصب شاخه جدید به منهول وجود دارد. در سیستم آب های سطحی، یک اتصال معکوس پله ای غالباً مجاز است، اما در سیستم های ناپاک یا ترکیبی، اتصال شارژ اینور ترجیح داده می شود. هر دو روش در زیر بیان شده است.

در برخی موارد، ممکن است اختلاف سطح قابل توجهی بین لوله ورودی و سطح معکوس منهول وجود داشته باشد. برای این کار و برای جلوگیری از کاوش در عمق کامل لوله ورودی، ممکن است از اتصالات استفاده شود.

لوله ورودی از طریق محفظه پیش بینی می شود، تا بتوانید دسترسی به ماسوره و مدار بسته را کنترل کنید. یک اتصال برای منحرف کردن جریان به سمت پایین، از طریق لوله (های) بکگراند به صورت عمودی تنظیم شده و سپس از طریق خم کاردک استفاده می شود تا در سطح معکوس وارد محفظه شوید.

سیستم های آب سطحی - پله ای معکوس:

در یک محفظه آب سطحی، گاهی اوقات قابل قبول است (بسته به بازرسان اداره محلی)، لوله را به داخل محفظه بکشید به گونه ای که کف لوله بر روی باند قرار گیرد و آب مجاز به تخلیه بیش از بنچر و داخل آن باشد. (کانال باز)

ضروری است که اتصال جدید جریان خود را در همان جهت جریان خط لوله موجود تخلیه کند و نه در مقابل جریان. از طرف دیگر، پایه کانال شاخه مجاز به نشستن روی لب کانال اصلی است، اگر چه خود کانال شاخه به چنان زاویه ای بریده شده است که به داخل کانال اصلی خود وارد نشود.

هنگامی که کانال شاخه یا خم دمپایی در قسمت بالای بنچک قرار گرفته است، باید در محل با ملات گرانولییتی یا ضد آب ایمن شده، صاف و شکل داده شود تا از بین بردن هر نوع حلقوی احتمالی و شیب دار جلوگیری شود تا از ایجاد لبه ها جلوگیری شود. سپس می توان لوله را در محل ثابت کرد و سوراخ را با همان ملات یا بتون مهر و موم کرد.

توجه داشته باشید که حداکثر اندازه گیری (150 میلیمتر) برای طول لوله خارج از منهول داده شده است. این به عنوان مفصل تکان شناخته شده است و در نظر گرفته شده است تا انعطاف پذیری را برای جا به جایی هر حرکت زمینی فراهم کند. از آن جا که محفظه منهول در واقع یک توده جامد است که در کنار هم بتن نگه داشته می شود، اتصالات سنگی تضمین می کند که حرکات کوچک زمین منجر به شکسته شدن یا شکاف لوله نمی شود. این امر هم برای مواد پلاستیکی و هم برای ظروف سفالی صدق می کند.

سیستم های خطا ترکیبی و وارونه:

برای سوراخ بر روی سیستم Foul یا سیستم ترکیبی، روش فوق توصیه نمی شود، در درجه اول به دلیل این که باعث می شود قلاب و میل لنگ هایی ایجاد شود که فاضلاب ها به هم چسبیده باشند و در برخی از حالات می تواند باعث انسداد محفظه شود. همچنین لازم به ذکر است که هشدار های داده شده در مورد منهول های آب های سطحی حتی بیشتر مربوط به سیستم های ناپاک است و به شدت توصیه می شود که این کار توسط تجار صالح و صحیح انجام شود.

برای اتصال به چنین منهولی، قسمت انتهایی لوله ورودی، که به عنوان سطح معکوس یا IL شناخته می شود، باید به اندازه سطح معکوس کانال موجود نزدیک باشد. این امر تنها با شکستن بنچ موجود در سمت چپ منهول ایده آل امکان پذیر است تا کانال جدید شاخه ای، که بعضاً خم دمپایی نامیده می شود، جهت پیوند کانال موجود با لوله جدید، یا با شکستن بخشی از کانال اصلی و بانچینگ به سمت چپ و قرار دادن محل اتصال شاخه مناسب.

در این سناریو، لوله های جدید بر روی ملات محکم در قسمت فشار برشی که پس از آن مجدداً احداث شده است، قرار دارند. برای این منظور معمولاً از ملات گرانولیتیک استفاده می شود، اما هر عمق ساختمان مجدد بیشتر از 30 میلیمتر ابتدا باید با بتن مستحکم نیمه خشک ساخته شود و در بالای آن با یک پیچ 30 میلیمتری گرانولیت قرار گیرد. بنچر به پایان رسیده باید با ماله فولادی صاف شود. حصول اطمینان از عدم وجود شکاف هایی که امکان نفوذ آب در زیر آب را داشته باشد، ضروری است. نباید برآمدگی هایی وجود داشته باشد که مانع جریان آزاد فاضلاب شود.

ساخت منهول جدید:

منهول ها یا اتاق های دسترسی و بازرسی زمانی استفاده می شوند که عمق تخلیه یک متر یا کمتر باشد. برای هر چیزی عمیق تر، چیزی قوی تر مورد نیاز است. رایج ترین اشکال ساخت منهول عبارتند از:

• آجری ساخته شده
• بتن قبل از ریخته گری مقطعی
• پلاستیک مقطعی

بتن داخل محل را دور باند پلاستیکی ریخته گری کنید

برای عمق های حداکثر 2.7 متر ، حداقل ابعاد داخلی برای یک منهول مستطیل شکل 750*1200 میلیمتر است ، اگر چه سوراخ های دارای بیش از 3 شاخه ممکن است حتی بیشتر باشد. هر چیزی عمیق تر از 2.7 متر پروژه بزرگی است که به بهترین وجه در اختیار پیمانکاران زهکشی حرفه ای است.

منهول پلی اتیلن:

منهول های پلی اتیلن معمولاً برای فاضلاب اصلی استفاده می شوند. برای عمق 1.5 متر، آن ها باید حداقل قطر 1050 میلیمتر داشته باشند و برای هر چیزی عمیق تر از 1.5 متر، قطر باید 1200 میلیمتر باشد.

این بخش یک ساخت و ساز معمولی برای منهول در یک مکان مسکونی مانند زیر یک درایو را نشان می دهد. این دو سازه متداول را با استفاده از بخش های اتاق چپ پی سی و در سمت راست، آجرکاری مهندسی به تصویر می کشد. جزئیات پوشش ممکن است برای یک سوراخ در منطقه قاچاق متفاوت باشد یا اگر از روکش سینی شکاف برای سنگ فرش بلوک استفاده می شد. قدم های آهنی باید به صورت آجری ساخته شده یا در قسمت های پی سی سی سوراخ های از پیش ساخته شده آواره شوند. توجه داشته باشید که حداقل اندازه بازشو مجاز هر منهول 600*600 میلیمتر است.

تعداد شاخه هایی که وارد یک منهول می شوند، ابعاد طول را تعیین می کند. ممکن است یک سوراخ با بیش از 4 شاخه دیگر لازم باشد تا همه آن ها در آن جا بیفتد. به همین ترتیب ممکن است منهول هایی که از کانال های با قطر 150 میلیمتر استفاده می کنند بزرگ تر باشند.

منهول های قابل قبول:

انواع مختلفی از منهول که در شرکت پایپ ایران شرح داده شده است، متناسب با اهداف و شرایط متنوعی وجود دارد، اما ساخت منهول ای ایده آل در این جا برای نشان دادن مفاهیم و مؤلفه های اساسی نشان داده شده است. همه ویژگی های به تصویر کشیده شده در تمام منه ها پیدا نمی شوند.

برخی تعاریف:

منهول باریک: منهولی که قطر ثابت یا سطح مقطع آن دارد.

منهول عمیق: یک منهول با شافت دسترسی به قطر یا اندازه ی طرح کوچک تر از شافت اصلی

حلقه صندلی: گاهی اوقات به جای تنظیم آجر کاری بین پوشش و صفحه جلد استفاده می شود.

آجر کاری: فقط از آجر مهندسی باید استفاده شود و به باند انگلیسی گذاشته شود.

درب منهول: بهترین فکر به عنوان یک درب برای شافت اصلی، با یک دسترسی واحد.

کاهش دال: برای جا به جایی در تغییر قطر محفظه از یک شافت اصلی با قطر بزرگ تر به یک محور ورودی با قطر باریک استفاده می شود.

نوار های نگهدارنده مستقیم: همان عملکرد را برای كاهش اسلب ها انجام می دهد، یعنی برای تغییر در قطر شافت، اما بدون ایجاد فرود. همچنین به عنوان بخش مخروط شناخته می شود.

اسلب فرود: (Landing Slab) در منهول های عمیق استفاده می شود، حداکثر عمق شافت را به 6 متر می رسانند و ممکن است به عنوان تقسیم کننده شافت در نظر گرفته شوند و یک نقطه استراحت یا فرود را در فواصل مناسب فراهم کنند.

بخش های منهول: بخش های جداگانه ای که برای ساخت شافت مقطعی استفاده می شود. بدیهی است که با آجری ساخته شده آجری وجود ندارد.

لوله راک: طول كوتاهی از لوله، كه معمولاً كمتر از 1 متر است، در ورودی و خروجی یك سازه محكم مانند منهول یا ساختمان قرار می گیرد تا محل استقرار دیفرانسیل بین سازه و سیستم زهكشی قرار گیرد.

منهول قابل استفاده:

• مقطع سوراخ پذیر ایده آل
• سوراخ قابل استفاده در طرح
• منهول پذیرش پذیر ایده آل
• برنامه ریزی اجزای منهول

دریچه منهول:

صفحات روی دریچه برای بسیاری از منهول ها، به ویژه بزرگ تر ها هستند. آن ها همچنین به عنوان کاهش اسلب ها شناخته می شوند، زیرا باعث کاهش اندازه باز شدن یا ابعاد محفظه می شوند و در سایت، از روی محبت به آن ها دریچه منهول گفته می شود.

نقش اساسی دریچه های منهول، فراهم کردن بستر محکم برای هر دو محفظه درپوش و حمل پوشش به همراه هرگونه آجر کاری تنظیم شده است. آن ها به طور معمول در بتن مسلح با استحکام بالا از فولاد ساخته می شوند و برای سوراخ ها، حداقل اندازه بازشو 600*600 میلیمتر در طول صفحه ریخته گری در صفحه جلد ایجاد می شود. اگر چه اکثریت قریب به اتفاق تخته های پوششی کاملاً پخته شده از تولید کنندگان ویژه تهیه می شوند، اما اسلب های سفارشی ممکن است در سایت ریخته گشته و پس از درمان، در جای خود قرار بگیرند یا در موارد خاص، در محل خود در بالای خود محفظه ریخته شود.

نقش ثانویه برای تخته های پوششی کاهش اندازه ظاهری محفظه است، به طور مثال، یک محفظه دایره ای با قطر 1800 میلیمتر یا یک محفظه مستطیل، می تواند با یک پوشش استاندارد در سطح نصب شود.

این ها موارد سنگین است و عموماً با دو یا چند چشم بلندکننده، که حلقه های فولادی تعبیه شده در بتن هستند، نصب شده اند که باید در هنگام بلند کردن و قرار دادن دریچه های منهول از جرثقیل یا بیل مکانیکی استفاده شود.

دریچه منهول به طور معمول با ملات خم شده روی قسمت بالای محفظه با قسمت داخلی صاف ابزار اتصال است. هنگامی که بتن احاطه شده در اطراف محفظه قرار می گیرد، مطابق شکل خلاف آن، سطح بالای صفحه جلد قرار می گیرد. آجر کاری تنظیم کننده می تواند در بالای صفحه جلد ساخته شود و روکش و قاب متناسب با سطح مورد نیاز نصب شود.

دریچه منهول سوراخ دار:

دریچه منهول سوراخ دار در شکل ها، اندازه ها و مواد متنوعی وجود دارد. مشخصات سوراخ و روکش دسترسی برای اماکن عمومی در BS EN124 آورده شده است. درایو های داخلی و پاسیو ها معمولاً دارای واحد های و پوشش های تاج بتنی قبل از ریخته گری جذاب و غیر قابل انعطاف هستند و بیشتر مناطق آسفالت شده در حال حاضر دارای پوشش سینی فرفورژه، ساخته شده از فولاد گالوانیزه هستند. در طول سال های اخیر، پوشش های تولید شده از مواد کامپوزیتی با مقاومت بالا، در درجه اول شروع به استفاده می شود، در درجه اول در مناطق عابر پیاده.

دریچه های منهول انعطاف پذیر و چدن برای مطابقت با BS EN124 ساخته می شوند اما سایر مواد، از قبیل فولاد گالوانیزه یا بتن پیش ساخته، در محدوده آن استاندارد قرار نمی گیرند. تولید کنندگان انواع روکش های فلزی گالوانیزه به منظور تحمیل برخی استاندارد ها و کیفیت به بازار، یک انجمن تجارت (FACTA) تشکیل داده اند، اما در زمان نوشتن، هیچ استاندارد ملی و بین المللی وجود ندارد.

بسیاری از واحد های سنگین، پوشش خود را به دو مثلث تقسیم کرده اند که به فرمت دو مثلث معروف هستند. دو نیمه را می توان با هم پیچ کرد، اما اغلب برای دسترسی آسان تر در دسترس نیست. حذف با استفاده از کلید هایی که در قسمت جلوی سطح جلوی چشم قرار می گیرند انجام می شود، از طریق 90 درجه چرخانده می شوند و سپس به زور درآوردن نیرو پایین می آید، اگر چه بسته های ویژه ای برای بلند کردن پوشش وجود دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص تولید منهول پلی اتیلن و اطلاع از قیمت منهول پلی اتیلن با کارشناسان پایپ ایران از طریق شماره تماس های 09128405915 و 02166483199 در ارتباط باشید.

منهول پلی اتیلن:

منهول پلی اتیلن در واقع عبارت است از نوعی از اتصالات که می تواند چند شبکه و خط راه رو را به یک دیگر وصل کند. منهول پلی اتیلن در واقع یک مخزن فابریک است که عموما برای اتصال خطوط فاضلاب ها ساخته می شود و از جنس پلی اتیلن می باشد. در واقع این محصول یک محصول پلیمری با ویژگی های مطلوب است که جایگزین سایر منهول های صنعتی مانند منهول های بتنی شده است. منهول ها در نهایت در مناطق استفاده شده، ایستگاه های دسترسی ایجاد می کنند تا بتواند امکان بازدید مناسب از خطوط فاضلاب و تعمیر و نگهداری آن ها را به شکل درستی فراهم کرد. منهول پلی اتیلن سازه ای به شکل عمودی است که برای زهکشی ثیقلی و مسیر فاضلاب کاربرد دارد. نام دیگر منهول پلی اتیلن آدم رو می باشد. منهول های پلی اتیلن غالبا به صورت چند وجهی تولید می شوند و این امر به جهت اتصال خطوط فاضلاب از نقاط مختلف شکل می گیرد. لوله های کاروگیت وظیفه انتقال فاضلاب به منهول های پلی اتیلنی را عهده دار هستند. در این صفحه نحوه نصب اتصالات زهکشی از طریق منهول ها و یا اتاق های بازرسی بررسی شده است.

انواع اتصالات:

چهار روش برای اتصال زهکشی جدید به یک سیستم موجود وجود دارد:

1. از طریق یک محل اتصال شاخه جدید یا یک محفظه دسترسی به یک خط لوله موجود.
2. از طریق زین بر روی فاضلاب موجود.
3. از طریق یک منهول یا اتاق بازرسی موجود.
4. از طریق یک محفظه بازرسی یا منهول جدید.

انواع منهول:

منهول ها یا اتاق های دسترسی که برای بازرسی ساده و محرمانه و دسترسی به میله های تخلیه یا سایر تجهیزات نگهداری فراهم کنند، استفاده و بهره برداری می شوند. منهول ها برای دسترسی به یک عملگر نگهدارنده نیستند و عموماً بیشتر از عمق 600 میلیمتر نیستند.

منهول های بزرگ تر از اتاق های دسترسی هستند، به طور معمول حداقل قطر 450 میلیمتر. باز هم، آن ها تجهیزات لازم برای نگهداری را فراهم می کنند، اما تمایل دارند شاخه ها و چرخش های بیشتری در داخل آن ها تغذیه شوند و اغلب تا عمق 1000 میلیمتر هستند.

منهول ها (MH) بزرگ ترین نوعی است که برای دسترسی به فاضلاب یا زهکشی تجهیزات نگهداری را فراهم می کند و در برخی موارد برای کارآگاهان خود وارد سیستم می شوند. حداقل ابعاد داخلی یک منهول 600*900 میلیمتر است و می تواند از هر عمق برخوردار باشد، اگر چه بیشتر منهول های مدرن با اتاق های بازرسی که برای عمق کم عمق استفاده می شوند، حداقل 1 متر عمق دارند.

با خیال راحت کار کنید!

توجه: سوراخ ها و فاضلاب ها مکان های فوق العاده خطرناکی هستند. ممکن است گاز های مضر وجود داشته باشد که می توانند صدمه دیده و بکشند. اکیداً توصیه می شود که کلیه کار روی فاضلاب های زنده توسط متخصصین زهکشی انجام شود که موفق شده اند یک دوره ایمنی فضا های محدود و یا فاضلاب کار را به جای دیه ها انجام دهند. تجار صحیح آموزش دیده و معتبر، گواهی برای اثبات صلاحیت خود خواهند داشت.

بیشتر خواص ساخته شده از دهه 1980 دارای اتاق های بازرسی دایره ای در نقاط کلیدی در کنار سیستم زهکشی مانند تغییر جهت یا اتصال است. با برداشتن پوشش و بررسی چیدمان داخلی این منهول ها، کار ساده ای برای تعیین این که آیا ورودی های یدکی وجود دارد که می توان برای شکل گیری اتصال جدید مورد نیاز استفاده کرد. هر نوع ورودی یدکی معمولاً با یک درب پلاستیکی از خارج متوقف می شود تا از ورود گل و لای مواد در بیرون از محفظه جلوگیری شود.

هر زهکشی اضافی جدید می تواند از طریق یکی از این ورودی ها به سیستم وصل شود به شرط این که ورودی به همان اندازه یا بزرگ تر از لوله های ارتباطی باشد. گود برداری در خارج از محفظه درپوش را در معرض دید قرار می دهد که سپس برداشته می شود و لوله های جدیدی که در جای خود وصل شده اند. در مواردی که ورودی از قطر لوله به قطر بزرگ تر باشد، استفاده از لوله مخروط باعث می شود اتصال برقرار شود.

اتصال رفلکس:

یک سؤال که چندین بار پرسیده شده است مربوط به اتصال یک نقطه زهکشی جدید به IC موجود است که در آن جهت جریان جریان از جدید مخالف با موجود است. به نظر می رسد نوعی درک وجود دارد که اتصال دو خط لوله که به طور مؤثر در جهت های مخالف در حال اجرا هستند، باعث ایجاد انواع مشکلات خواهد شد.

اگر خط جدید در 180 درجه به جهت اصلی جریان وارد شده به IC شود، این امر می تواند در تنظیمات خاصی به مشكلات منجر شود، اما آن چه در عمل اتفاق می افتد این است كه آن چه را كه ما به عنوان یك اتصال رفلکس نامیده می شویم را می سازیم. در اصل، خط تقریب زهکشی جدید خمیده است به طوری که با زاویه 90 درجه یا کمتر وارد محفظه می شود.

سناریو این است که یک کانال خطی نصب شده است اما مستقیم ترین مسیر از خروج کانال انتهایی تا نزدیک ترین IC خلاف جهت جریان در خط موجود لوله ها است.

راه حل این است که خم یا منحنی را به خط لوله هایی که کانال خطی را به IC متصل می کنند وارد کنید تا لوله جدید با زاویه 90 درجه یا کمتر وارد IC شود. با افزودن منحنی به خط، زاویه رفلکس (زاویه ای بزرگ تر از 90 درجه) را به زاویه حاد (90 درجه یا کمتر) کاهش می دهیم.

از نظر تئوری، هیچ مشکلی بزرگ در تعیین فاصله خم ها از IC وجود نخواهد داشت. می توان گفت یک لوله محکم تر از طول 1 متر می تواند به IC متصل شود و قبل از نصب خم های لازم برای ایجاد زاویه مورد نیاز چرخش، به سمت راست خارج شود و به دنبال آن یک خط مستقیم از لوله ها مستقیماً به محل خروجی کانال خطی وارد شود. با این حال، این کار در عمل انجام نمی شود زیرا وقتی کل قطعه، قطعی شود و فراموش شود، برخی تحقیقات آینده سیستم زهکشی فرض می کنند (کاملا منطقی) که خط لوله اتصال کانال خطی به IC مستقیم ترین مسیر را طی می کند. و اینکه با حفر در یک نقطه 1.2 متر یا در سمت راست IC ، احتمال برخورد لوله به طور تصادفی وجود نخواهد داشت.

نصب یک منهول یا اتاق بازرسی جدید:

منهول ها یا اتاق های بازرسی پلی پروپیلن (PP) دارای قطر 450-550 میلیمتر است. قطعات جمع آوری شده برای مقابله با زهکشی های عمیق، حداکثر تا 1 متر استفاده می شود. هر چیزی که عمق بیشتری از 1000 میلی متر داشته باشد، نیاز به منهول بخش آجری یا بتنی دارد.

انواع 100 میلیمتر دارای 5 ورودی و یک خروجی است. ورودی های بلااستفاده متوقف می شوند تا از هدر رفتن غلاف جلوگیری شود. واحد پایه باید بر روی تخت بتنی 100 میلیمتر قرار داده شود و قطعات جمع آوری شده قبل از پر کردن مجدداً مورد بررسی قرار گیرند. در صورت قرار گرفتن در جاده یا جاده قاچاق دیگر، آن ها باید با 150 میلیمتر بتن در اطراف احاطه شوند تا از تغییر شکل جلوگیری کنند و از یک پوشش سنگین استفاده شود. محفظه، یا جمع کردن قطعات، به راحتی با اره قابل برش است تا قاب مورد نظر برای پوشش در سطح صحیح قرار گیرد.

واحد پایه باید از طریق لوله های سنگین به سیستم زهکشی متصل شود، یعنی از لوله های کوتاه استفاده شود، طول 300-600 میلیمتر طول داشته باشد که امکان جا به جایی جزئی از IC و یا بقیه سیستم زهکشی را بدون تحمیل و استرس روی مفاصل.

جزییات چگونگی قرارگیری این اتاق های بازرسی از پیش تشكیل شده با استفاده از لوله های راكتری در خط زهكشی موجود می تواند در صفحه اتصالات آورده شود.

اتصال به منهول موجود:

اگر چه منهول های پلی اتیلن از پیش ساخته تقریباً مانند نسخه های بزرگ تر و قوی تر از IC ها که در بالا نشان داده شده است. بیشتر منهول های موجود به صورت آجری ساخته شده و یا از بخش های بتنی پیش ساخته (PCC) ساخته می شوند. با نصب هر دو نوع، برای نصب اتصال جدید لازم است وارد منهول شوید.

سوراخ های ساخته شده از آجر به طور معمول دارای آجر کاری ضخیم 215 میلیمتر هستند که عبور از آن دشوار است، مگر این که از مته کوبی سنگین استفاده شود. از طرف دیگر ممکن است تراش آجرکاری را انجام دهد تا حذف توسط چکش و اسکنه بطور قابل توجهی آسان تر شود.

مقاطع سوراخ PCC معمولاً فقط 50-60 میلیمتر ضخامت دارد، اگر چه آن هایی که در زیر مناطق قاچاق وسایل نقلیه ساخته می شوند باید با بتن های جرم حداقل 150 میلیمتر ضخامت داشته باشند. برای جلوگیری از شکستگی یا لکه دار شدن قسمت های جداگانه، بهتر است این قسمت ها را بخیه بزنید. از سوراخ سنگ تراشی 13 میلیمتری برای سوراخ کردن سوراخ به دور یک دایره با قطر (قطر لوله خارجی + 25 میلیمتر) در مراکز 25-35 میلیمتر استفاده کنید. بتن را می توان با چکش و اسکنه شکسته و بدون خطر ترک فاجعه آمیز شکسته شد.

این منهول پلی اتیلن ایده آل برای نشان دادن چگونگی ظاهر شدن کانال ها و بانچینگ نشان داده شده استBenching نامی است که به بتن تزریق شده بین کانال ها و آجرکاری داده می شود. همیشه برای جلوگیری از اسکان فاضلاب یا موش های موجود در آن، بلند و به شکل شکل داده می شود.

اگر چه منهول به تصویر کشیده شده از آجر است، اما همان اصول در مورد منهول های قطعه pcc اعمال می شود. هرگاه از آجر کاری برای ساخت منهول استفاده شود، خواه در زیر یک وسیله نقلیه باشد یا فقط در معرض ترافیک پا قرار داشته باشد، باید آجر های مهندسی دو پوست، عرض 215 میلیمتر باشد.

این مجراب ایده آل ما دوباره است، در نمای نقشه نشان داده شده است. جهت جریان به سمت پایین صفحه است و از یک کانال کانال برای جمع آوری از لوله ورودی در سمت راست استفاده شده است.

قرار است اتصال جدیدی در سمت چپ محفظه بر قرار شود تا از لوله های نصب شده به زودی نصب شود که به یک خندق جدید یا مشابه آن وصل شوند. برای این که لوله داخل محفظه شود، باید از طریق آجر کاری سوراخ شود.

بسته به نوع سیستم، دو روش ممکن برای نصب شاخه جدید به منهول وجود دارد. در سیستم آب های سطحی، یک اتصال معکوس پله ای غالباً مجاز است، اما در سیستم های ناپاک یا ترکیبی، اتصال شارژ اینور ترجیح داده می شود. هر دو روش در زیر بیان شده است.

در برخی موارد، ممکن است اختلاف سطح قابل توجهی بین لوله ورودی و سطح معکوس منهول وجود داشته باشد. برای این کار و برای جلوگیری از کاوش در عمق کامل لوله ورودی، ممکن است از اتصالات استفاده شود.

لوله ورودی از طریق محفظه پیش بینی می شود، تا بتوانید دسترسی به ماسوره و مدار بسته را کنترل کنید. یک اتصال برای منحرف کردن جریان به سمت پایین، از طریق لوله (های) بکگراند به صورت عمودی تنظیم شده و سپس از طریق خم کاردک استفاده می شود تا در سطح معکوس وارد محفظه شوید.

سیستم های آب سطحی - پله ای معکوس:

در یک محفظه آب سطحی، گاهی اوقات قابل قبول است (بسته به بازرسان اداره محلی)، لوله را به داخل محفظه بکشید به گونه ای که کف لوله بر روی باند قرار گیرد و آب مجاز به تخلیه بیش از بنچر و داخل آن باشد. (کانال باز)

ضروری است که اتصال جدید جریان خود را در همان جهت جریان خط لوله موجود تخلیه کند و نه در مقابل جریان. از طرف دیگر، پایه کانال شاخه مجاز به نشستن روی لب کانال اصلی است، اگر چه خود کانال شاخه به چنان زاویه ای بریده شده است که به داخل کانال اصلی خود وارد نشود.

هنگامی که کانال شاخه یا خم دمپایی در قسمت بالای بنچک قرار گرفته است، باید در محل با ملات گرانولییتی یا ضد آب ایمن شده، صاف و شکل داده شود تا از بین بردن هر نوع حلقوی احتمالی و شیب دار جلوگیری شود تا از ایجاد لبه ها جلوگیری شود. سپس می توان لوله را در محل ثابت کرد و سوراخ را با همان ملات یا بتون مهر و موم کرد.

توجه داشته باشید که حداکثر اندازه گیری (150 میلیمتر) برای طول لوله خارج از منهول داده شده است. این به عنوان مفصل تکان شناخته شده است و در نظر گرفته شده است تا انعطاف پذیری را برای جا به جایی هر حرکت زمینی فراهم کند. از آن جا که محفظه منهول در واقع یک توده جامد است که در کنار هم بتن نگه داشته می شود، اتصالات سنگی تضمین می کند که حرکات کوچک زمین منجر به شکسته شدن یا شکاف لوله نمی شود. این امر هم برای مواد پلاستیکی و هم برای ظروف سفالی صدق می کند.

سیستم های خطا ترکیبی و وارونه:

برای سوراخ بر روی سیستم Foul یا سیستم ترکیبی، روش فوق توصیه نمی شود، در درجه اول به دلیل این که باعث می شود قلاب و میل لنگ هایی ایجاد شود که فاضلاب ها به هم چسبیده باشند و در برخی از حالات می تواند باعث انسداد محفظه شود. همچنین لازم به ذکر است که هشدار های داده شده در مورد منهول های آب های سطحی حتی بیشتر مربوط به سیستم های ناپاک است و به شدت توصیه می شود که این کار توسط تجار صالح و صحیح انجام شود.

برای اتصال به چنین منهولی، قسمت انتهایی لوله ورودی، که به عنوان سطح معکوس یا IL شناخته می شود، باید به اندازه سطح معکوس کانال موجود نزدیک باشد. این امر تنها با شکستن بنچ موجود در سمت چپ منهول ایده آل امکان پذیر است تا کانال جدید شاخه ای، که بعضاً خم دمپایی نامیده می شود، جهت پیوند کانال موجود با لوله جدید، یا با شکستن بخشی از کانال اصلی و بانچینگ به سمت چپ و قرار دادن محل اتصال شاخه مناسب.

در این سناریو، لوله های جدید بر روی ملات محکم در قسمت فشار برشی که پس از آن مجدداً احداث شده است، قرار دارند. برای این منظور معمولاً از ملات گرانولیتیک استفاده می شود، اما هر عمق ساختمان مجدد بیشتر از 30 میلیمتر ابتدا باید با بتن مستحکم نیمه خشک ساخته شود و در بالای آن با یک پیچ 30 میلیمتری گرانولیت قرار گیرد. بنچر به پایان رسیده باید با ماله فولادی صاف شود. حصول اطمینان از عدم وجود شکاف هایی که امکان نفوذ آب در زیر آب را داشته باشد، ضروری است. نباید برآمدگی هایی وجود داشته باشد که مانع جریان آزاد فاضلاب شود.

ساخت منهول جدید:

منهول ها یا اتاق های دسترسی و بازرسی زمانی استفاده می شوند که عمق تخلیه یک متر یا کمتر باشد. برای هر چیزی عمیق تر، چیزی قوی تر مورد نیاز است. رایج ترین اشکال ساخت منهول عبارتند از:

• آجری ساخته شده
• بتن قبل از ریخته گری مقطعی
• پلاستیک مقطعی

بتن داخل محل را دور باند پلاستیکی ریخته گری کنید

برای عمق های حداکثر 2.7 متر ، حداقل ابعاد داخلی برای یک منهول مستطیل شکل 750*1200 میلیمتر است ، اگر چه سوراخ های دارای بیش از 3 شاخه ممکن است حتی بیشتر باشد. هر چیزی عمیق تر از 2.7 متر پروژه بزرگی است که به بهترین وجه در اختیار پیمانکاران زهکشی حرفه ای است.

منهول پلی اتیلن:

منهول های پلی اتیلن معمولاً برای فاضلاب اصلی استفاده می شوند. برای عمق 1.5 متر، آن ها باید حداقل قطر 1050 میلیمتر داشته باشند و برای هر چیزی عمیق تر از 1.5 متر، قطر باید 1200 میلیمتر باشد.

این بخش یک ساخت و ساز معمولی برای منهول در یک مکان مسکونی مانند زیر یک درایو را نشان می دهد. این دو سازه متداول را با استفاده از بخش های اتاق چپ پی سی و در سمت راست، آجرکاری مهندسی به تصویر می کشد. جزئیات پوشش ممکن است برای یک سوراخ در منطقه قاچاق متفاوت باشد یا اگر از روکش سینی شکاف برای سنگ فرش بلوک استفاده می شد. قدم های آهنی باید به صورت آجری ساخته شده یا در قسمت های پی سی سی سوراخ های از پیش ساخته شده آواره شوند. توجه داشته باشید که حداقل اندازه بازشو مجاز هر منهول 600*600 میلیمتر است.

تعداد شاخه هایی که وارد یک منهول می شوند، ابعاد طول را تعیین می کند. ممکن است یک سوراخ با بیش از 4 شاخه دیگر لازم باشد تا همه آن ها در آن جا بیفتد. به همین ترتیب ممکن است منهول هایی که از کانال های با قطر 150 میلیمتر استفاده می کنند بزرگ تر باشند.

منهول های قابل قبول:

انواع مختلفی از منهول که در شرکت پایپ ایران شرح داده شده است، متناسب با اهداف و شرایط متنوعی وجود دارد، اما ساخت منهول ای ایده آل در این جا برای نشان دادن مفاهیم و مؤلفه های اساسی نشان داده شده است. همه ویژگی های به تصویر کشیده شده در تمام منه ها پیدا نمی شوند.

برخی تعاریف:

منهول باریک: منهولی که قطر ثابت یا سطح مقطع آن دارد.

منهول عمیق: یک منهول با شافت دسترسی به قطر یا اندازه ی طرح کوچک تر از شافت اصلی

حلقه صندلی: گاهی اوقات به جای تنظیم آجر کاری بین پوشش و صفحه جلد استفاده می شود.

آجر کاری: فقط از آجر مهندسی باید استفاده شود و به باند انگلیسی گذاشته شود.

درب منهول: بهترین فکر به عنوان یک درب برای شافت اصلی، با یک دسترسی واحد.

کاهش دال: برای جا به جایی در تغییر قطر محفظه از یک شافت اصلی با قطر بزرگ تر به یک محور ورودی با قطر باریک استفاده می شود.

نوار های نگهدارنده مستقیم: همان عملکرد را برای كاهش اسلب ها انجام می دهد، یعنی برای تغییر در قطر شافت، اما بدون ایجاد فرود. همچنین به عنوان بخش مخروط شناخته می شود.

اسلب فرود: (Landing Slab) در منهول های عمیق استفاده می شود، حداکثر عمق شافت را به 6 متر می رسانند و ممکن است به عنوان تقسیم کننده شافت در نظر گرفته شوند و یک نقطه استراحت یا فرود را در فواصل مناسب فراهم کنند.

بخش های منهول: بخش های جداگانه ای که برای ساخت شافت مقطعی استفاده می شود. بدیهی است که با آجری ساخته شده آجری وجود ندارد.

لوله راک: طول كوتاهی از لوله، كه معمولاً كمتر از 1 متر است، در ورودی و خروجی یك سازه محكم مانند منهول یا ساختمان قرار می گیرد تا محل استقرار دیفرانسیل بین سازه و سیستم زهكشی قرار گیرد.

منهول قابل استفاده:

• مقطع سوراخ پذیر ایده آل
• سوراخ قابل استفاده در طرح
• منهول پذیرش پذیر ایده آل
• برنامه ریزی اجزای منهول

دریچه منهول:

صفحات روی دریچه برای بسیاری از منهول ها، به ویژه بزرگ تر ها هستند. آن ها همچنین به عنوان کاهش اسلب ها شناخته می شوند، زیرا باعث کاهش اندازه باز شدن یا ابعاد محفظه می شوند و در سایت، از روی محبت به آن ها دریچه منهول گفته می شود.

نقش اساسی دریچه های منهول، فراهم کردن بستر محکم برای هر دو محفظه درپوش و حمل پوشش به همراه هرگونه آجر کاری تنظیم شده است. آن ها به طور معمول در بتن مسلح با استحکام بالا از فولاد ساخته می شوند و برای سوراخ ها، حداقل اندازه بازشو 600*600 میلیمتر در طول صفحه ریخته گری در صفحه جلد ایجاد می شود. اگر چه اکثریت قریب به اتفاق تخته های پوششی کاملاً پخته شده از تولید کنندگان ویژه تهیه می شوند، اما اسلب های سفارشی ممکن است در سایت ریخته گشته و پس از درمان، در جای خود قرار بگیرند یا در موارد خاص، در محل خود در بالای خود محفظه ریخته شود.

نقش ثانویه برای تخته های پوششی کاهش اندازه ظاهری محفظه است، به طور مثال، یک محفظه دایره ای با قطر 1800 میلیمتر یا یک محفظه مستطیل، می تواند با یک پوشش استاندارد در سطح نصب شود.

این ها موارد سنگین است و عموماً با دو یا چند چشم بلندکننده، که حلقه های فولادی تعبیه شده در بتن هستند، نصب شده اند که باید در هنگام بلند کردن و قرار دادن دریچه های منهول از جرثقیل یا بیل مکانیکی استفاده شود.

دریچه منهول به طور معمول با ملات خم شده روی قسمت بالای محفظه با قسمت داخلی صاف ابزار اتصال است. هنگامی که بتن احاطه شده در اطراف محفظه قرار می گیرد، مطابق شکل خلاف آن، سطح بالای صفحه جلد قرار می گیرد. آجر کاری تنظیم کننده می تواند در بالای صفحه جلد ساخته شود و روکش و قاب متناسب با سطح مورد نیاز نصب شود.

دریچه منهول سوراخ دار:

دریچه منهول سوراخ دار در شکل ها، اندازه ها و مواد متنوعی وجود دارد. مشخصات سوراخ و روکش دسترسی برای اماکن عمومی در BS EN124 آورده شده است. درایو های داخلی و پاسیو ها معمولاً دارای واحد های و پوشش های تاج بتنی قبل از ریخته گری جذاب و غیر قابل انعطاف هستند و بیشتر مناطق آسفالت شده در حال حاضر دارای پوشش سینی فرفورژه، ساخته شده از فولاد گالوانیزه هستند. در طول سال های اخیر، پوشش های تولید شده از مواد کامپوزیتی با مقاومت بالا، در درجه اول شروع به استفاده می شود، در درجه اول در مناطق عابر پیاده.

دریچه های منهول انعطاف پذیر و چدن برای مطابقت با BS EN124 ساخته می شوند اما سایر مواد، از قبیل فولاد گالوانیزه یا بتن پیش ساخته، در محدوده آن استاندارد قرار نمی گیرند. تولید کنندگان انواع روکش های فلزی گالوانیزه به منظور تحمیل برخی استاندارد ها و کیفیت به بازار، یک انجمن تجارت (FACTA) تشکیل داده اند، اما در زمان نوشتن، هیچ استاندارد ملی و بین المللی وجود ندارد.

بسیاری از واحد های سنگین، پوشش خود را به دو مثلث تقسیم کرده اند که به فرمت دو مثلث معروف هستند. دو نیمه را می توان با هم پیچ کرد، اما اغلب برای دسترسی آسان تر در دسترس نیست. حذف با استفاده از کلید هایی که در قسمت جلوی سطح جلوی چشم قرار می گیرند انجام می شود، از طریق 90 درجه چرخانده می شوند و سپس به زور درآوردن نیرو پایین می آید، اگر چه بسته های ویژه ای برای بلند کردن پوشش وجود دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص تولید منهول پلی اتیلن و اطلاع از قیمت منهول پلی اتیلن با کارشناسان پایپ ایران از طریق شماره تماس های 09128405915 و 02166483199 در ارتباط باشید.